Bij het Genereren van een Vrachtbrief wordt bepaald of de zending Export betreft of niet. Een zending wordt als "Export" betiteld indien de Landkode van het Magazijn waaruit geleverd wordt afwijkt van de Landkode van het Afleveradres.
Leveren we vanuit Nederland aan Nederland, vanuit Duitsland aan Duitsland, of vanuit Italië aan Italië dan betreft het een binnenlandse levering. Wijken beide Landkodes af (we leveren vanuit Nederland aan Duitsland, of vanuit Duitsland aan Nederland) dan betreft de zending Export.
In de oude situatie werd de Lokatie van waaraf de goederen werden geleverd gekontroleerd van alle geraapte Charges. Dat is natuurlijk erg 'overdone', immers een Raaplijst wordt maar vanuit één land tegelijk geleverd. Of we rapen de goederen in Nederland of in Duitsland, maar nooit beide. Natuurlijk mag het zo zijn dat een klant in Duitsland geleverd wordt vanuit ons Nederlandse Magazijn en vanuit ons Duitse Magazijn, maar, in feite zal de ene levering vanwege ICL mogen worden vrijgesteld van BTW, terwijl over de andere Duitse BTW verschuldigd is. Maar, de goederen kunnen gewoon al niet op 1 Pakbon staan, immers, als de vrachtwagen gaat rijden zal hij niet zonder bijladen meteen alle goederen bij zich kunnen hebben.
Hoe dan ook, het uitgangspunt (ook bijv. voor de Fakturatie) is dat de 1e levering op de Raaplijst al bepalend mag zijn of e.e.a. vanuit het Duitse Magazijn of het Nederlandse Magazijn wordt geleverd, en bepaalt daarmee de default voor alle overige geraapte goederen.
De performancewinst zit hem er nu dus in dat reeds de eerste Charge-/Levering op een Raaplijst bepaalt of de zending export betreft, en we daarvoor niet alle honderden geraapte charges voor hoeven te doorlopen.
Funktie | Omschrijving | Dtm.Vl.Wyz | Dtm.L.Wyz |
LOVBGNAU | Omschrijving (nog) niet bekend | 02-09-2016 | 02-09-2016 |