Ha, die funktionaliteit zit al redelijk complex in elkaar, en laten we eerst eens duidelijk boven tafel zien te krijgen wat het is wat er volgens jou niet werkt
Dus, jij hebt een artikel "A" omschreven als "Artikel A".
Bij een klant van jou heet dat produkt "B" en is omschreven als "Artikel B".
Via klant-Artikelgegevens kun je aangeven dat de klant met B jouw artikel A bedoelt, en ook welke omschrijving hij daarbij gebruikt.
En, zodra je die gegevens hebt ingevuld, houdt dat ook in dat er op de documenten richting die klant default zijn artikelnummer B met omschrijving "Artikel B" komt te staan.
Aan die methode is volgens mij niets mis. Daarnaast kun je middels de diverse variabele layouts zelf bepalen welke layoutvariabelen je opneemt, en of je op bijv. je faktuur wilt faktureren onder jouw artikelnummer (A) of die van de klant (B)... Kortom, eigenlijk kun je alles regelen.
Nu schrijf je:
Nu moet ik namelijk bij een artikelwijziging ook alle klantartikel koppelingen na lopen om te zorgen dat alles 1:1 blijft lopen.
en
Eigenlijk willen wij dat niet en gebruiken deze tabel alleen om het klantartikelnummer en de interne klantartikelomschrijving vast te leggen
Ah..
Ik vermoed dan dat je dit mechanisme verkeerd toepast...
Je wilt dus wél aangeven dat de klant een ander artikelnummer gebruikt, je wilt ook andere attributen opgeven (zoals interne omschrijving), maar je wilt dat de omschrijving van de klant (KAROMS) gelijk is aan jouw artikelomschrijving. Nu type je daar schijnbaar nogmaals je eigen artikelomschrijving in, met als gevolg dat als je artikelomschrijving wijzigt, je dit op allerlei plekken moet aanpassen.
Oplossing: vul gewoon géén Klient-Artikelomschrijving in (dat is ook niet voor niets de defaultwaarde), immers dan gebruikt hij de omschrijving van jouw artikel. Wijzigt dan achteraf jouw artikelomschrijving, dan wijzigt dit vanzelf mee.